عشق تنهایی

دور باش اما نزدیک من از نزدیک بودن های دور میترسم

هر روز بزرگ بزرگ تر میشیم از کودکی به نوجوانی از نوجوانی به جوان و..کوچ میکنیم

عمر خویش را پشت سر میگذاریم و در ذهنمان به هدف نهایی خود فکر میکنیم در طی

زندگی جریاناتی برایمان پیش می آید که گاه مثل تولد شیرین وگاه مثل مرگ تلخ است !

زندگی ما انسان ها مثل زمستانی میماند که هر روز یک برگ از از روزگار خود را ورق

میزند وسر انجام جای خود را به بهار زیبا میدهد وقتی بهترین روز سال که تولدتونه فرا

میرسه تنها انتظاری که از اطرافیانتان دارید فقط به یادتون بودنه یادم میاد پارسال که مادر

بزرگ عزیز تر از جونم زنده بود تاریخ 18 تیر ساعت 8 صبح بهم زنگ زد که تولدم بهم

تبریک بگه هیچ وقت هیچ تبریکی به اندازه ی اون به دلم ننشست بنده ی خدا مریض بود

ولی برای شادی نوه اش به دیدنم اومد چقدر زود لحظه هایمان خاطره میشود بدون اینکه

حتی خودمون هم متوجه بشیم همه ی ما مسافرانی در قطلریم واین قطار همان جریان زندگی

ست ودر کجا وکی تمام شود جز ایزد منان کسی نمیداند بیاید شادیهایمان را باهم قسمت کنیم

تا قبل از اینکه از ایستگاه پیاده نشدیم!

نظرات شما عزیزان:

Saman.TanhaTarinTanha

ساعت22:41---22 تير 1391

ميدونى قشنگيه دنيا به چيه به اينه كه تو بى خبر باشى و كسى شاديتو از خدا بخواد . . . يه دنيا ممنون كه به وب خراب ما اومدى آبجى شقايقم . دلم مثل دلت خون شقايق . . . . . . . . . . آخه اينجا كسى عاشق نميشه

Saman.TanhaTarinTanha

ساعت20:45---9 تير 1391

[وب سایت]

سلام آبجى . خوبى آبجى مهربونم ؟ من آپم با يه بغض هميشگى . مطلبشو پريشب نوشتم كه امروز تكميلش كردم . امروز بهترين وقت واسه انتشارش بود اخه خدا صدامو شنيد . امروز بالاخره بارون باريد . منتظر حضورت گرمت ميمونم . فعلا

نوشته شده در پنج شنبه 8 تير 1391برچسب:,

ساعت 6:3 توسط شقایق| |

Power By: LoxBlog.Com

درباره وبلاگ

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی آهنگ اشتیاق دلی درد مند را شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق آزار این رمیده ی سر در کمند را بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان عمریست در هوای تو از آشیان جداست دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام خواهم که جاودانه بنالم به دامنت شاید که جاودانه بمانی کنار من ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت تو آسمان آبی آرامو روشنی من چون کبوتری که پرم در هوای تو یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم با اشک شرم خویش بریزم به پای تو بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح بگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب